نماز و ورزش
چهارشنبه, ۲۱ بهمن ۱۳۹۴، ۱۰:۴۱ ق.ظ
نماز و حرکات ورزشی
نماز، افزون بر آنکه یاد خداست و ارتباط عبد با معبود را برقرار میکند، شامل حرکاتی است، مثل: ایستادن، خم شدن (رکوع) و به خاک افتادن (سجده).
برخی از نویسندگان از این حرکات نماز استفاده میکنند و نوعی اعجاز علمی در ارتباط با آن را یادآور میشوند؛ چرا که این حرکات، باعث جلوگیری از بیماریهایی در انسان میشود و در حقیقت در حکم ورزش صبحگاهی، شامگاهی و نیمروزی است .
اما در میان اجزای نماز، مواردی که با مبحث بهداشت مرتبط هستند، عبارتند از:
قیام، رکوع، سجده و تشهد
و اما ابتدا قیام :
قیام به شرط راست بودن ستون فقرات در نماز برای کسانی که توانایی آن را دارند، از ارکان نماز است .
قیام، تمرینی برای استقرار ستون فقرات و مهرههای آن است و تغییرات هورمونی معناداری را در بدن ایجاد میکند. در حالت قیام، سیستم عصبی سمپاتیک برای افزایش فشار خون، «کوتیکول آمینها» را ترشح میکند و میزان «رنین» در خون افزایش مییابد. تجمع خون در اندامهای تحتانی و کاهش بازگشت وریدی قلب و حجم ضربهای آن تا 40 فی صد، از تأثیرات قیامِ بدون حرکت است .
و اما رکوع یکی دیگر از اجزای نماز :
رکوع، خمشدن در برابر عظمت خداوند و اظهار بندگی و طاعت است. در رکوع تا حدی خم میشویم که دستها به زانو برسد و گردن را میکشیم .
رکوع، ادب عابد است و سجود، قرب او. کسانی به خدا نزدیکتر میشوند که در اظهار ادب، کوتاهی نکرده باشند .
رکوع، فعالیتی است که در جریان آن، عضلات پشت و عضلات پسین و پیشین منقبض شده، عضلات ناحیة پشتی گردن، انبساط و آرامش مییابند.
رکوع در تقویت عضلات دیوارة شکم بسیار مفید و در جمع کردن معده و کمک به هضم غذا مؤثر است. در این وضعیت، فشار سیاهرگی افزایش یافته، تغییرات هورمونی محسوسی رخ میدهد که مشابه وقایع هورمونی سجده است .
و اما سجده :
سجده جز برای خدا، جایز نیست و اگر بندهای به امر خدا، بر کسی یا چیزی سجده کرده است و نیز اگر فرشتگان، بر آدم سجده کردند، در واقع، سجود در برابر خدا و اطاعت امر اوست .
سجده، اظهار کوچکی و خاکساری در برابر خداست؛ مگر نه اینکه همة آفرینش، در پیشگاه امر و عظمت او ساجدند؟ مگر نه اینکه هرچه در آسمانها و زمین است برای خدا سجده میکنند؟
چرا ما همسو با همة کائنات، بر خدا سجده نکنیم. در سجده، تسبیح خدا میگوییم و او را از هر نقص بشری و از هر آنچه به ذهن آید و تصور شود، منزه و مبرّا میدانیم .
سجده، رمز بندگی است، پس باید همراه با فروتنى باشد و اگر با اشک چشم همراه باشد چه بهتر! همچنین هر چه قدر طولانی تر باشد فضیلتش بیشتر است .
انجام حداقل 34 سجده در طول شبانه روز، فعالیتی بسیار مفید در بهبود دردهای کمر، ستون فقرات، تصلب مفاصل، ساییدگی مهرهها و لغزش غضروفها است. تأثیرات مفید سجدهها بر قلب، گردش خون، دستگاه تنفس، دستگاه گوارش و کبد، مورد تأیید رشتههای مختلف پزشکی است .
و تشهد :
در پایان هر دو رکعت و در رکعت پایانی هر نماز، باید نشست و به یکتایی خدا و رسالت پیامبر گواهی داد.تحریک کامل ماهیچهها و مفاصل باسن، ران، ساق پا، زانو، پا و قوزکهای پا از فواید تشهد است.
آخرین مرحله نمازهم سلام و درود فرستادن بر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله )، بندگان صالح و همه نماز گزاران است .
و اما درباره حکمت و فلسفه «سلام » می توان به موارد زیر اشاره کرد:
احساس یگانگی و همدلی مسلمانان : نمازگزار وقتی در سلام نماز به همه مؤمنان و بندگان صالح و بر خودش سلام می دهد، احساس می کند که تنها نیست و یکی از آحاد امت بزرگ اسلام است و با مردان خدا، در هر جای زمین احساس همبستگی می کند.
. جلب رحمت الهی: امام علی (علیه السلام ) می فرماید: در معنای «السلام علیکم و رحمة الله و برکاته » از خدا ترحّم خواستن برای خود و همه بندگان است .تلقین نیکی ها و شایستگی ها :یکی از درس ها و ثمرات نماز این است که هر نمازگزاری ، در هر شبانه روز پنج بار به خود تلقین می کند که از بندگان نیکوکار و شایسته خداوند است (السلام علینا و علی عبادالله الصالحین ). . پیوند دوستی و محبت با دیگران : نمازگزار با سلام دادن ، نشان می دهد که دوستدار و خیرخواه همه خوبان و نیکوکاران است و همواره آرزوی سلامتی آنان را دارد. این مسأله باعث نزدیکی قلب ها به هم و مستحکم تر شدن دوستی ها و برادری ها است .
۹۴/۱۱/۲۱